Kalamam artık gözlerinin karanlığında
Gidiyorum
Ne güneşli saçların
Ne de mehtaplı bakışların dokunuyor artık omuzlarıma
İsminin harflerini sokak başlarına bir bir birakiyorum
Ağaç ölüleri topluyorum geçtiğim yerlerden
Serçelere masalsı bir mutsuzluk anlatarak...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta