Kalamam artık gözlerinin karanlığında
Gidiyorum
Ne güneşli saçların
Ne de mehtaplı bakışların dokunuyor artık omuzlarıma
İsminin harflerini sokak başlarına bir bir birakiyorum
Ağaç ölüleri topluyorum geçtiğim yerlerden
Serçelere masalsı bir mutsuzluk anlatarak...
Gidiyorum
Yalınayak cümleler
Mahzun ve kimsesiz
Koşuyorlar kalbime
Boğazıma düğümlüyorum hecelerimi
Yüzün en güzel şiirlerden bir beste olup giriyor pencereme
Geri duruyorum
Duymak istemiyorum acıyan nağmeleri
Bu çağın insanı değilim ben
Görünmez oluyorum sahte aynalarda Doğa senli bir törene hazırlanıyor
Çiçekli mi çiçekli
Duymuyorum
Ruhum bak nasılda eriyor yol kıvrımlarında
Elimde aşkını yaktığım meşale
Kimsesizliğime
Gidiyorum
Sana çıkabilecek
Seni tanıyan
Herkesten
Herşeyden
Uzağa gömülmüş
Bir dehlize adım atıyorum
Gülüşlerim ağlıyorum
Ben kalıyorum....
Kayıt Tarihi : 16.7.2021 00:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Çapar Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/07/16/gidiyorum-1325.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!