Gidiyorum Şiiri - Adem Bayar

Gidiyorum...
Alıştığım o çekilmez sessizliklere,
Seninleyken bile beni bırakmayan uykusuz gecelere,
En acımasız, en ürpertici yalnızlıklara,
En dayanılmaz, en dibi görünmez kuytu karanlıklara,
Gidebileceğim en uzak, en geri dönülmez yollara,
Ve en ümitsiz dertlerin pençesine,
Bir daha asla dönmemecesine,
Dalıp gidiyorum....

Gidiyorum...
Artık ne sen durdurabilirsin beni,
Ne de ben kurtarabilirim kendimi.
Ne bir daha görebilirim seni,
Ne de bekleyebilirim peşimden gelmeni.
Önlenemez bir kayboluştayım şimdi.
Karmakarışık düşünceler sarmış zihnimi.
Hiç bilmediğim bir boşluğa, kendimi,
Salıp gidiyorum...

Gidiyorum...
Her sözünde tekrar tekrar yıkılan gururumu,
Her ihanetinle sarsılan onurumu,
Ağlamaktan sırılsıklam olmuş gözlerimi,
Artık bir anlamı kalmayan hayallerimi,
Ellerine verip de paramparça alabildiğim biçare yüreğimi,
Hala nasıl ayakta durduğunu benim bile anlamadığım bu yorgun bedenimi
Ne varsa senden kurtarabildiğim, hepsini,
Alıp gidiyorum...

Gidiyorum...
Artık kaybettim aşka olan inancımı.
Sana sattım seninle harcadığım yıllarımı.
Ve aldım karşılığında tecrübe denen hayattaki tek kazancımı.
Bir daha açmam kimseye gönül kapılarımı.
Oynuyorum yine senden önceki o yalnız adamı.
Söylüyorum kendim için bestelediğim yalnızlık şarkımı.
Ve çalıyorum boş verircesine dünyaya, ıslığımı,
Çalıp gidiyorum...