gidiyorum en kıymetlim
sana ve aşkıma hasretle gidiyorum
elimi ayağımı çekiyorum artık senden
elveda demeyide düşünmüyorum
bulandırma sen zihnini böyle kelimelerle
nasılsa ne gidensin ne de kalan...
sen yokmuşsun ki zaten
sen,sen değilmişsin ki...
gerçek böyle iken sözlerimi kim dinleyecek ki
acı bir kayıp yaşanmış evvelden meğer
şimdiki senle kendimi kandırmışım sadece
artık yapamıyorum,çok yoruldum be sevdiğim
bana göre değilmiş bu aşk oyunu,anlıyorum artık
sanma ki bu oyunda bir daha rol alırım,
ne başrol nede suflör...
bana öğrettiklerinle yaşar giderim böyle,
yaşamaya çalışırım daha doğrusu.
ee...kolay değil,çok görme bana.
insan sevgi denen güzelliğe küsünce böyle oluyor.
hele hele aşka zorla lanet ettirilince.
üzerimden büyük bir yüküde bırakıyorum geride
bunun için sana teşekkür mü,küfür mü etmeliyim bilmiyorum ama
artık sevgi denen duygum yok,biliyormusun...
güven denen his vardır ya,
hani hatırlarsan bir zamanlar tanırdık onu
işte o zamanların sonundaydı,yitirdim ben o duyguları.
seni suçlamıyorum yanlış anlama,
sitemim hep bana.
başkalarında bulduklarına sahip olamayışıma kızdım hep.
ama diyorum ya,artık kendime kızacak halimde kalmadı...
insan sevdiğine kızar ki bişeyler düzelsin diye.
ben de sevgi yok ki kendime.
kendime olan sevgimi,seni ilk gördüğüm yerde bıraktım ben.
o zamandan beri hep senin için vardım.
hep seni sevdim.
sonra sen kayboldun birden,
derken bende kaybettim sevgimi işte.
anlayacağın benden ne sana nede bana hayır yok bundan böyle...
benden gülmemi isteyemezsin ki bir daha,
başını dik,omuzlarınla diyemezsin ki...
böyle bir beni benimseyemezsin ki...
kendi ellerinle yıktığın şu mekanda artık barınamazsın ki...
bu yüzden gidiyorum işte en kıymetlim...
giderken arkama dönüp bakmayı çok isterdim
sana benzeyen yeni insana son kez,
tüm damarlarımdaki sevgi tortularını biraraya getirerek,
sımsıcak bir tebessümle birlikte hemde,
o kadar çok isterdim ki...
ama arkamı döndüğümde göreceklerimden korkuyorum
korkuyorum çünkü artık sana güvenmiyorum malesef ...
gidiyorum sevdiğim...
yapamıyorum çünkü benzerinle...
ben seni hatırlayacağım ama sevdiğim,
o ilk gülüşünü,bakışını,sevişini...
ve hep bu anıları taşıyacağım yüreğimde.
seni çok sevmiştim be kıymetlim...
ve sanırım her zamanda seveceğim.
ama yinede gitmeden edemiyorum.
gidiyorum...
elveda demeden,
dönüp arkama bakmadan...
Kayıt Tarihi : 21.5.2018 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10.01.2008
![Yahya Emin Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/21/gidiyorum-1214.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!