Gidiyorum Şiiri - Erdem Gümüş 2

GİDİYORUM

Yalan dünya üzerinden,rüzgar gibi geldim geçtim.
Ömür denen yol tükendi,sona doğru gidiyorum.
Bazen engin bazen yüksek, bir kuş gibi daldım uçtum.
Kanat kırık kol tükendi,hana doğru gidiyorum.

Yarenimin cemalinde,bulamadım biraz nazı
Muhabbetin sofrasından,alamadım yâr'dan hazı,
Bir nebzecik tebessümle,gülemedim bazı bazı.
Dost bildiğim kul tükendi, O'na doğru gidiyorum.

Hayallerim suya düştü,gerçek görmüyorum düşte,
Devirdim yarım asırı,saçım da kalmadı başta,
Böyle sevmeseydim keşke,evcilik oyunu aşkta,
Oyna oyna rol tükendi, yöne doğru gidiyorum.

Cehalete savaş açtım ,ilmi gördüm tebeşirde
Yobazlığa silah çektim, vurdum yundu teneşirde,
Kim götürdü malı mülkü,cepsiz kefen çamaşırda,
Rızkım bitti mal tükendi, Han'a doğru gidiyorum.

Kul Figani çıktı yola,ben yanmaya gidiyorum
İçtim Ecel şerbetini,dem kanmaya gidiyorum
Hakkınızı helal edin,Rab anmaya gidiyorum.
Gitmek var da; kal tükendi,"SANA" doğru gidiyorum.

Erdem GÜMÜŞ
Kul Figani
22.12.2205