Gidiyorum Şiiri - Selva Durmazemir

Selva Durmazemir
490

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Gidiyorum

Ezânı Muhammedî şehbal açıyor göklerde
Dinliyor talihli ruhlar büyük bir sukûnetle
Göklerden feyiz üstüne feyiz yağıyor
Ümmeti Muhammedin nezih pak yüreğine..
Güzeller Güzeli bu ulvî çağrıyla dâvet ediyor Firdevs cennetine
GİDİYORUM ASR I SAADETE..
Allah Rasûlu buyuruyor Bilâli Habeşi\’ye
Erigna Ya Bilal! "Su serp yüreğimize"
Başlıyor Bilâl i Habeşî
Okuyor ezanı yanık sesiyle
Kainatın Sultanı kılmaya başlıyor gözümün nuru dediği namazını
Yüreğinden geliyor kaynar suya benzeyen bir fokurdama
Kimseyi ama kimseyi tanımıyor o anda
Rahmet sağanak sağanak yağıyor kutlu başına
Melekler saf saf olmuş
Duruyor Yüce Rahman\’ın huzuruna
Hz Ömer, Hz Osman, Hz Ali, Hz Ebubekir
Halid Bin Velid,Sad bin Ebî Vakkas, Tarık Bin Ziyad
Ve daha nice nice Efendimizin güzîde arkadaşları..
Sıralanmış Kâinatın Sultanının hemen yanına
Asırlar olmuş
Hem de nice asırlar olmuş
Meleklerin hiçbiri şahit olmamış böylesine kutlu bir cemaate
İniyor göklerden rahmet üstüne rahmet
Dünya nuru solukluyor
Huzurun lezzetine ere ere
Nice namazlar kılınıyor bu şekilde
Ruhlar tülleniyor perde perde
Nice davetlere uyuluyor Hz Muhammed\’in (sav) Risâlet Penâhisinde
Herbiri oluyor Efendiler Efendisinin gökteki yıldızlarım dediği kutlu sahabe
Yirmi üç yıl dünyanın yüzü gülüyor
Bir daha asla göremeyeceği cenneti yaşıyor
Ve olanca güzelliğiyle yaşatıyor misafirlerine..
Ashab cenneti dünyayla iç içe görme lütfuna eriyor
Kâh Cebrail (as) ın cennet esintisinde
Kâh Rasûlü Zişânın ılık nefesinde..

Vahyi soluklayan Ashab ı Kiram
Efendimize ötelerden davet gelince
Nutku tutulmuş bir şekilde kalıyor öylece
Hz Ömer (ra) diyor boynunu vururum Hz.Muhammed\’e öldü diyene
Hz Ebubekir ferâsetiyle
Yüreğini dağlaya dağlaya çıkıyor öne
Hz. Muhammed bir beşerdi
O da uydu Rabbinin icâbetine
Ciğeri olsa da kebap
Boyun büküyor Rahman\’ın emrine
Biricik dostunu uğurluyor
Gözyaşlarını ceyhun ede ede
Artık Kâinatın Sultânı yok bu fâni dünyada
Bilal artık okuyamaz oldu ezanı bu acıyla
Ne zaman okuyacak olsa
Düştü dizlerinin üstüne içindeki büyük yangınla
Kalmadı dermanı yandı, yakıldı bu ayrılıkla
Kimler yanmadı ki..
Yansa da ne çare?
O,biricik dostuna yürüdü kudsî davetle
Yüreğinde ümmet endişesiyle
Azrail as mübârek canını kabzederken
Biraz daha yavaş olamaz mısın Ya Azrail deyince
Ya Rasulallah bu zamana kadar
En yavaş davrandığım sensin dediğinde
Döküldü dilinden yüreğinden
ÜMMETİMEDE Mİ BÖYLE DAVRANACAKSIN YA AZRAİL? sözleri
Kıyamadığı ümmetinde kaldı Kainatın Efendisinin aklı fikri yüreği..
Ve dâr ı Bekâ ya irtikâl etti Aişe\’sinin dizleri üstünde..
Arz kıskandı Güllerin Efendisini dünyadan
Bundan önce sizin idi bundan sonra bizim oldu diyerek..
Ey Ezânı Muhammedi!
Bizi de saf saf diz
Efendimizin arkasına, sağına, soluna!
Nurunu biz de yaşayalım niyaz et Yüce Rahman\’a
İşleyelim güzelliğini biz de ruhlarımıza
Hakkıyla vazifemizi îfâ edelim
En güzel şekilde biz de kavuşalım Güzeller Güzeli Yüce Allah\’a
Ve kevser havzı başında bekleyen Kainatin Efendisi Muhammed Mustafa Aleyhisselatu vesselâma..
********
Birgün inci gibi gözyaşlarını dökerek
Kardeşlerimi özledim diyor Efendimiz
Bizler sizin kardeşlerin değilmiyiz diye soruyor sahabe i güzin
Ve üstümüze inebilecek en büyük müjdevâri sözler dökülüyor yüreğinden
Sizler benim dava arkadaşlarımsınız
Kardeşlerim ahir zamanda gelecek..
"Bizler senin Ahirzaman ümmetiniz Ya Rasulalah..
Seni göremedik ama sana görmeden inandık..
Aramızda nice nice boynu bukük kullar var
Seni özleyen senin için gözyaşı döken
Seni canından çok seven..
Sen gittin öyle bir gidişle gittin ki
Biz hasret kaldık sana Ey Sevgili
Nolur nurundan bizi mahrum etme,
Nolur unutma ve bırakma iki cihanda
Şefaat et biz yüreği yaralı ahirzaman ummetine

Selva Durmazemir
Kayıt Tarihi : 19.3.2018 13:18:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Selva Durmazemir