Gidiyorum Şiiri - İrfan Kurşun

I.

Bırakıp aşk dulu sinemi sana
Gidiyorum ey yar
Gönlümün gurbetinde seni bulmaya gidiyorum
Senin yanında hasretin keserken bileklerimi
İntihara hazırlanmak için
Senin olmadığın yere gidiyorum
Varlığının hüküm sürdüğü bu diyarda
Seni güle ve bülbüle ve nur’a teslim ediyorum
Senin ikliminde hayat yok
Zilleti ve hasreti bana eş kılıyorum
mecnun’a çöl yakışır, Gül bahçelerinde Leyla’yı bulmaya gidiyorum..
Allah’ın ve aşk’ın anılmadığı yeri sana bırakıp
Puta tapanların mabedinde
Yüce mabudu bulmaya gidiyorum.
Feryatlarımdır sana miras
Rahat yatağında uykuyu sana düşman kılıyorum
Her gece sinende katledilen gönlümü
Rüyalarında kâbus bekçisi olsun diye sana bırakıyorum
İçimdeki seni kalbinim en ıssız diyarlarda
Kurda kuşa yem etmeye götürüyorum.

II.

Gidiyorum
Nemrutken yaktığın ateşi
Göz yaşlarımla söndürmek için
Kenan illerine bir serçenin kanadında
Nemrut kork benden
Senden de zalimin sevdalısıyım feryadı ile
Cehennem müebbedi firavunun yüreğine
korku salmaya gidiyorum
gidiyorum
zindanın soğuk duvarlarına
adını haykırmaya
işkence izleri bıraktığın kalbimle
orayı gülistan yapmaya
Filistin askısına kalbimi asmaya gidiyorum
İhtiyacı varmış bana Bilal-i Habeşi’nin
Onun üzerinde yatırılan kaya olmaya gidiyorum
Eh ad eh ad haykırışları arasında
Beni de kurtar Allah’ım nidası ile gidiyorum
Adını lanetle anmak için
Makam-ı İbrahim’de put oluyorum
Benimle vursun içimdeki ve içindeki
Putlara diye
Birden bir bıçak olup
Kendimi İsmail’in elide buluyorum
Gökten gelen sensin sanki
Kanını akıtmak için bilsen
Nasıl sabırsızlanıyorum