Sığmadım ben bu koca şehre
Elimden hep illallah çekti kaldırımlar
Beni ne sen anlayabildin
Ne bu deniz
Ne de gökteki yıldızlar
İstenmeyen adam ilan ettiler beni
Tüm yaşanmışlıklar
Kalmamın bir anlamı yok
İşte şimdi gidiyorum
Ne sana
Ne de İstanbul’a
Hoşça kal da demiyorum
Acele etmeliyim
Bekleyenim çok
Önce, on yedi kırk beş vapuru
Sonra Haydarpaşa garı
Ve… yalnızca gidiş biletimi kestiğim
İstikameti belirsiz
Bilmem ne ekspresi
Senden tek isteğim olacak
Bu on dört şubatta
Kabataş iskelesine gel
Yani! Vurgun yediğim yere
Yani! Aşkımızı, öldürdüğün yere
Yani beni diri diri gömdüğün yere
Ve denize bir gül bırak
Sonra da
Bu sevdaya dair
Ne varsa
Ne yoksa
Sen de benim gibi yap
Ve…üzerine kibrit çak
Alev… alev yak…
Eyvallah terk eden sevgili
Kafana göre takıl
Dilediğin gibi yaşa
Nasıl olsa
Hayatında olmayacak artık
Benim gibi bir serseri
Şimdi de ben terk ediyorum
Hem İstanbul ’u
Hem de seni... Hem de seni...
Kayıt Tarihi : 13.2.2014 09:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne var ki, 'terk-i diyar' edişlerde 'ilk olmak' yakışmıyor adama... Onu, 'nazenin bayanlara' bırakmakta fayda var...
Çünkü 'aşkta gurur' kadına, az daha asili olan 'onur' erkeğe yakışır...
Nasıl başlarken 'ilk hamle' erkekten geliyorsa, biterken de son hamle erkekten gelmeli...
'Gidişinizi' anlıyorum Osman Bey... Böyle bir gidişin dönüşünü bekleyecek olanın da, kim olabileceğini tahmin ediyorum...
Çok güzeldi şiir... 'Delikanlı aşkların sonu' gibiydi...
Kutluyorum değerli şairi...
TÜM YORUMLAR (28)