Sözün yerini sukuta bırakıp
Sessizce gidiyorum
Kaldırım taşlarına ayak izlerimi
Bir tahta masa üzerine ismini
Ve gözlerimdeki resmini kazıyarak
Sessizce gidiyorum
Dönerim sanma bir daha geriye
Lodosu arkama alıp gidiyorum
Şehrin ışıklarını geride bırakarak
Gecenin karanlığına yoldaş olarak
Yıldızları kılavuz yaparak
Bir bilinmezliğe
Sessizce gidiyorum
Yiten sevdalarıma birini daha ekleyip
Şiirlerimden sevgiyi silip
Böyle hayatın gelmişine geçmişine küfredip
Duvarlardaki afişlerimi söküp
Selamsız sabahsız
Sessizce gidiyorum
Fırtınada dik durup
Seher yelinde devrilerek
Hayallerimi maziye gömerek
Bir ihtiyar balıkçı gibi
Kendimi deniz kızına ihbar ederek
Sessizce gidiyorum
Kayıt Tarihi : 28.4.2013 01:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!