Gidiyorum Şiiri - Hüsnü Bala

Şimdi hıncımı anlatıyorum karanlık kör sokakların varoşlarına
İçim sen kokuyor, nefesim sen…
Ardımda kayıpların senfonisi söylenir
Çığlıklarına nefesim karışır durmadan,
Nefesim karışır hayallerine…
Üstü örtü günahkâr sofraların mezesinde,
Durmadan şarkım söylenir karışarak benliğine…
Zamanın ardılında bıraktım gülüşlerini,
Hüzünleri kuşandım yıllar boyunca,
Sen dolu umutlarımı yarım bıraktım
Gi/di/yo/rum sen/s/sizliğe…
Artık bulabilir miyim gözlerini
Asılmış çarmıhların girdabında
Delicesine sarılabilir miyim efsuni duruşlu bakışlarına?
Sevebilir miyim kimsesizliğini?
Keşkelere mahkûm kalarak sevebilir miyim?
Gözlerinin hüznünde gecelere dalabilir miyim?
Delicesine bir uykuya yatarken,
Susturabilir miyim içimdeki vicdanı
Ardılında senli-sensiz sesler gelir artarak…
Şimdi kollarındayım ağır hüzünlerin,
Gecikmiş bir mutluluk heyecanıyla yaşıyorum
Sürüklenip dururken sen/sizlik deryasında
Kasıp kavurur durur beni durmadan acılar…