Cümle canlı mihman iken, âlem emanet hanmış
Kaygısız geçen bir ömre, bin diyet ödüyorum
Geç uyandım gafletimden, bu âlem imtihanmış
Gün geçtikçe azar azar, ömürden buduyorum
Madem eşrefi mahlûkum koyun dedim tartıya
Can emanet bakmadılar, ten denilen örtüye
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta