Gidiyorum Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Dönüşü olmayan bir yoldadır ömür
Gidiyorum,hem de arkama hiç bakmadan
Sevdiklerim,sevenlerim son kez görün beni
Acı ile geçen bir hayatı saklamadan gidiyorum.

Yüreğimde binbir acılarla gidiyorum
Çaresizliğime her gün isyan ediyorum
Alev alev yansa da kalbim her şeyi terk ediyorum
Bütün sevdalarımı yüreğime gömüp de gidiyorum

İyi yada kötü,bu zalim dünyayı terk ediyorum
Al senin olsun felek seni de istemiyorum
İsyanlarım sana değil,yalan dolu insanlara
Ben bu insanlığı terk edipte gidiyorum.

Sevgi ile yaklaştıkça hep yanlış algılamalara
İyilik ettikçe inadına riyakar olanlara
Olmadık yere bu garip gönlümü her gün ağlatanlara
Gözyaşlarım şahidim olsun,onları da alıp gidiyorum.

Doğruluk ekseni kaybolmuş bu çarksız dünyanın
Kin,nefret,menfaat duyguları bürümüş insanları
Yalancı sevdalarla temiz duyguları çalanları
Yüreklerine zincirleri vurup ta gidiyorum.

Az biraz yürekleri sevgi görsün diye
İyilik ve güzellikten medet umsunlar diye
Edep,haya,bir parça ahlak bulsunlar diye
Bütün utanmalarımla,kendimi alıp gidiyorum.