Gidiyorsun öyle mi?
Bana sensizliğin ne demek olduğunu öğretmeden.
Ardında yetim bıraktığın koca bir hayatın,
Özetini çizerek avuçlarıma.
Bütün perdelerini kapıyorsun aşka.
Üstelik, sensiz yolunu bulamayacak bir adam bırakıyorsun.
Senleyken çıktığımız bu çıkmaz sokaklara.
Kendi ellerinle kazdığın,
Bu uçsuz, bucaksız bu dipsiz kuyuya,
Hayallerimi benden önce itiyorsun.
Yazıklar olsun, sana büyüttüğüm,
Gözyaşlarımla beslediğim bu aşka..
Tırnaklarınla kazıyarak benden aldığın,
Sana ayırdığım onca zamana...
Yaşayamdıklarımıza....
Yazıklar olsun...
Daha benden aldıklarını vermeden,
Benden çaldığın yarınlara katıyorsun bizi.
Bana ne demek olduğunu öğretmeden.
Düş peşine diyorsun yalnızlığın.
Bana senden bir parça bırakmadan.
Gözlerimin karasına terkedip beni,
Bütün ışıklarını söndürüyorsun bu şehrin.
Şimdi ben,yutkunamadığım ayrılığın,
Boğazıma kadar kanattığı bu acıyı,
Kendi içime nasıl kusarım...
Söylesene dilimdeki tadım,
Masal Kahramanım...
Oysa ne çok sevmiştim seni,
Kimseler sevmesin diye....
Bana geride kalmanın ne demek olduğunu öğretmeden,
Gidiyorsun öyle mi? İstediğin kadar git...
Kayıt Tarihi : 14.7.2012 11:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!