'Sıkılmış Yumruklarla El Sıkışamazsınız.'
Yaptın yine yapacağını.
Güvercinin kanadını,
zeytinin dalını kırıp
ardına bakmadan
gidiyorsun işte.
Bulutları yarıp
yüreğimi deşen ateş gibi,
gündüzü kovalayan gece gibi,
toprağa sızan yağmur gibi…
Pusudaki zaman gibi
ardına bakmadan
akıp gidiyorsun işte.
Biliyorum.
Biliyorum ki dönüşün olanaksız.
Sen olmasan;
denizin mavisi,
ormanın yeşili,
gülün kokusu da olmaz.
Biliyorum.
Biliyorum sen olmasan;
tekler bu yürek,
bu can toprağa düşer.
Ah be insafsızım!
Yaptın yine yapacağını.
Ve öldürmeden
toprağa gömüp gidiyorsun işte.
Kayıt Tarihi : 3.4.2008 18:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Deşifre Etme Yalnızlığımı (Berfin Yayınları- Kora Yayın - Ocak 2008)
![Resul Üstün](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/03/gidiyorsun-iste-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)