Gidiyorsun, Biliyorum. Şiiri - Emir Aktemur

Gamın aşkından daha vefâlı bunu anladım,
Gerçekten sarılamasamda rüyamda sarıldım, Gönlümün en gizli yerinde seni sakladım,
Sana yazdığım tek mektubu çoktan yaktım.

Kağıt yanar, yanar da acı çeker mi?
Yara kabuk tutar da anısı akıldan gider mi?
Şüphe etme! gel desem, bu adam gelir mi?
Gelirim de bir gün bu kız beni sever mi?

Gel dersen gelirim, demezsen gelmem,
İnan! Ben senden başkasını sevemem,
Gülemezsin, acıma güldürmem, gülemem,
Gitsen bile anın kaldı, bu şehirden gidemem.

Beklerim yine seni, yıllar geçse bile,
Sen zehir ver, ben içerim seve seve,
Gönülden geçen sözler dökülemedi dile,
Gidiyorsan ne diyebilirim: güle güle.

Sesini duysam yeter, sen anlayasın,
Biraz dinle, beş dakika daha kalasın,
Ya başıma yık dünyayı, ya alnımdan vurasın,
Beni sevmesende, sesimi bari duyasın.

Gidiyorsun, biliyorum, beni de al yanına,
Bir an olsun hiç düştüm mü aklına,
Gider iken elveda diyemezsem sana,
Artık nasıl dayanacağım ben bu kâhıra?

Bana hayatı sevdiren varımdın, yoğumdun
Atamadım bu derdi, gönlümde gezdin durdun,
Esirim hatırana; hem sultanım hem kulumsun,
Hatıran bâki bende, sultanımsın, ruhumsun.

Göremem belki birdaha, elveda cananım,
Ulaşmak istersen, ben daima buradayım.