Gidiyorsun Şiiri - Ersen Devrim Şimşek

Ve gidiyorsun
Dağlar gibi umutlarımı yıkarak
Ve gidiyorsun
Deli dolu bir sevdayı ardında bırakarak

Telaşlı, derinden solurken nefesi
Sildim diyorsun, bir kalemde her şeyi
Zoru severdin ya, hani
Ve ardına bakmadan, Gidiyorsun

Şubat soğuklarıyla, esiyor içime rüzgar
Yağıyor gönlüme, çisil çisil yağmurlar
Ve Sen umutlarımı alarak, Gidiyorsun

Unutulacak üç, beş an gibi mi geldi hatıralar
Nedir bu, yüreğime yağan damlalar
Tazelenmez mi, her aklıma geldiğinde içimdeki yaralar
Ve yalnızlar rıhtımında bırakıp beni, Gidiyorsun

Gün gelir hatırına düşerim belki
Bir temmuz akşamı veya bir kış günü
Pencerene konmuş, kanadı kırık bir kuş gibi
O gün anlayacaksın belki
Senin için, sana beslediklerimi
Ve sen, gardan, son trenin kalkışı gibi
Hiç bilmediğim bir meçhule, Gidiyor olacaksın