Gidiyorsun Şiiri - Mehmet Bildir

Dokundukça yüreğimden bir bir eksilen yılların yorgunluklarini.
Sesinde bir beyaz perdeden gecmisimin mazisi geçiyor onumden.
Ansızın yağmur damlalar gibi düşüyor cemrenden.
Bir güneşin doğuşu var yuzunde, sende benim gibi gerçekleri görüyorsun,biliyorsun ve benim gibi gidiyorsun.
Sanki başka bir dünyanın insanisin kendi topraginda buyuyorsun.
Bir sercenin gözlerinden suzuluyorsun bulutların ardından.
Durmadan bana gulumsuyorsun herşeyi biliyorsun susuyorsun ve gidiyorsun.
Yemyeşil doğasına hakim olmuş bir mevsimde kök salmissin topragin kahverengine.
Bir sonbahar rüzgarında savruluyorsun köşe bucak.
Dalga dalga yüzüme vuruyorsun uçsuz bucaksız kıyılarda.
Hircinlasiyorsun yerle bir ediyorsun dağları,ovaları sende biliyorsun gerçekleri ama yıkıp döküp gidiyorsun.
Acılarla kıvranıp duruyorum,dünyamı yeniden kurmaya çalışırken gulumsuyorsun gamzenden.
Bir guvercinin kanadında hafifçe yükseliyorsun göğün mabedine.
Kursun gibi düşen dolularin arasında kanaya kanaya çekip acilarinla gidiyorsun.
Biz beraber olamayız benim gibi biliyorsun,biz ayrı medeniyetlerin ayrı toprakların insanlariyiz.
Aynı gozyaslari,aynı havayı soluyoruz.Biz ayrı dünyanın insanlariyiz kavusamayiz biliyorum,biliyorsun ve gidiyorsun, gidiyorum..

Mehmet bildir
14.10.2024