Sessizce dokunduruyorum kalemi kağıda.
Yokluğunun pençeleri arasında bıraktım bedenimi.. Derin uykuda.
Attığı çığlıklara kulaklarımı kurban ediyorum.
Çatlamış dudaklarını, bardağa doldurduğu yeminlerle ıslatıyorum.
Tuz bağlayan göz pınarlarından uzak tutuyorum kalbini.
Sıktığı yumruğunu, senin adını fısıldayıp gevşetiyorum.
Oturup gidişini yazıyorum sonra.
Kırılan kemiklerinin sesini duyup, çaresizliğini izliyorum.
Gitme diye uzattığı ellerinden damlayan kanları silmek için kalkıyorum.. Başucunda belirip bir de öyle terk ediyorsun..Sızlamıyor için.
Can çekişmesine dayanamayorum.
Sonra gözyaşlarıyla yıkadığı yastığını alıp, kesiyorum soluğunu. Bakmıyorsun ardına, o ise ölmüş peşinden geliyor..
Kayıt Tarihi : 26.9.2019 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!