Gidiyorsun Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Gideceğim diyordun işte kapı açık bak.
Bu aşkın güllerini dermeden gidiyorsun.
Ne bir parça hatıra ne de anını bırak.
Veda buseni bana vermeden gidiyorsun.

Kan damlar bulutlardan gözyaşı niyetine,
Ben mi şimdi kurbanım bu aşkın diyetine,
Tomurcuklandı sevda girmedim hayatına,
Üşüyen yüreğimi sarmadan gidiyorsun.

Matemdedir gökyüzü sende elem yok bile.
Bülbül feryad edince yaprak döktü bak güle,
Allah vicdan vermemiş senin gibi bir kula.
Yüzümdeki acıyı görmeden gidiyorsun.

Asılı kahkahalar duvarlarda kalmasın.
Yastığa sinen kokun benden hesap sormasın.
Kirlettiğin dünyamsa vicdanımı yormasın.
Son bir kez yatağıma girmeden gidiyorsun.

Kırık kaldı duygular hatıralar esirin.
Yıllar geçse duracak boş çerçevede yerin.
Bende gönül yangını senin vicdanın serin.
Yürek yarama merhem sürmeden gidiyorsun.

Çatlardı kırk yerinden sabırdan taş olsaydım.
Saklar mıydın sen beni gözünde yaş olsaydım.
Sahte anılarınla düşünde eş olsaydım.
Sonradan yaşar mıyım sormadan gidiyorsun.

27 Nisan 2010 Bolu