Gidiyorsun Şiiri - Süleyman Ergül

Gidiyorsun
Ardında hasretler bırakıp,
Önünde umutlara demir alıyorsun, vakit bu vakit
Mevlana karşılıyor seni gülümseyerek,
Bir kuş kanadında iniyorsun evine, ürkek bakışlarla
Gidiyorsun,
Bir el sallama fırsatı aralığında kayboldun gözümüzden
Bize belli etmek istemediysen de, sen bizden de beterdin.
Ama ilahi kaide, ağlayarak ayrılıp gülerek varacaksın yeni yuvana.
Gidiyorsun
Zaten eksik olan çınarı, daha da eksilttin şimdi,
Bir kuşun daha yuvadan uçmasının hüznü var bütün bakışlarda,
En başta onda,en başta onda.
Omuzları düşmüş mağrur adamda.
Gidiyorsun,
Ak tülbentli biri izliyor seni şu anda,
Tebrik ediyor bugünü hakikat ülkesinden,
Cenneti aladan tebessüm taşıyor elçiler,
Kucak dolusu hem de,
Hem de en gerçeğinden.
Gidiyorsun,
Bir tren düdüğü mesafesinde olsun ayrılığın
Hanende nöbete dursun mutluluk melekleri,
Boncuk boncuk balalar yapışsın eteklerinden,
Ak düşsün saçlarına,
Ninem,ninem diye ortalığı çınlatsın neslin,
Kollarının arasından yeni pencereler açılsın,
Ta ki güneşe uzansın bir ucu.
Gidiyorsun,
Meğer ne kadar da alışkınmışız sana
Elimizin altında ne de bizdenmişsin aslında,
Güle güle sonçe gülümüz,
Güle güle güller açsın,
Gül bahçesi gönlünde.
Gidiyorsun
Şimdi biz ellerimiz havada, kalakaldık bakarken ardından,
Ben bu filmi yaşamıştım iyi bilirim,
Sönmez bir hasret ateşi oturur yüreklere,
Bunu bilir bunu söylerim.
Gidiyorsun
Bize düşen en onurlu teselli,
Tabi ki” onlar erdi muradına”demek olacak
Rabbim mesut etsin güzel kardeşim duası
Tek dileğimizdir ancak