Gidiyorsun Şiiri - Ece Karadağ

Gidiyorsun, ardına bile bakmadan…
Hayalin kalacak senden hatıra
Ve unutamayacağım bakışların…
Sözlerin çınlayacak kulaklarımda
Sen hiç benim olmadın!
Sadece hayalindi benim olan
Hayalin oldu seni sevmemi sağlayan!
Gerçek benliğini tanımadım hiç!
Belki tanımamı sen istemedin,
Belki de ben kalbime izin vermedim1
Verdiğin acılar daha büyüktü,
Verdiğin ya da vereceğin mutluluklardan!
Ama ben az olanla yetindim, fazlasını istemedim.
Sadece bir bakış, bir tebessüm yeterdi benim için.
Çoğu zaman onları bile vermek istemedin!
Ama her şeye rağmen büyüdü içimde sevgim…
Her gün yenilendi hayallerim…
Ama gideceğini duymak soldurdu hepsini,
Parçaladı geçti yüreğimi…
Duyduğumda dünya bir an durdu sanki,
Yer ayaklarımın altından kayıp gidecek gibiydi…
Ve yüreğim bir kez daha,
Seni ne kadar çok sevdiğini fark etti…

Gözlerimden dökülen gözyaşları,
Yüreğimdeki sevgi bahçesini suladı.
Solan bütün gülleri diriltmek,
Ve senden kalan hatıralara sahip çıkmaktı amacı…
Bir tek onlar kaldı elimde,
Birde ruhumu sarıp sarmalayan,
Hem güldürüp hem ağlatan,
Bütün benliğimi kavuran,
“SEVGİM! ”
Bütün acı sözlerine katlanan,
“YÜREĞİM! ”
Bazen bütün ruhumu yakan,
Bazen de beni benden alıp unutturan
“ GÖZLERİN! ”
Ve son olarak “HAYALİN! ”
Hiçbir zaman benim olmadın!
Sadece hayalindi benim yanımda olan.
Yinede hiç şikayet etmedim ondan!
Ben seni öylesine çok sevdim ki,
Hayalin hayal değil, sendi sanki…
Onlar senin bakışların, senin gözlerindi…
Şimdi yüreğimi sevemeyen yüreğine sesleniyorum:

Git, git ve mutlu ol başka diyarlarda…
Başka yürekleri sevgiyle doldur.
Başka ruhlara yaşam sevinci ver!
Ya da başka bir gül bahçesi daha soldur!
Özgürlüğünü kullan sınırsızca…
Hayat kısa nede olsa, acıma!
Kendini düşün sadece bu hayatta…
Ama unutma,
Seni senden çok düşünen biri var burada!
Sen görmesende hep burada olacak!
Sen her savrulduğunda,
Görünmez ellerini sana uzatacak!
Her ne kadar kızsada sana,
Gönlü razı değil seni unutmaya…
Git, git ve hayatını doyasıya yaşa!
Başkalarının hayatını mahvetmek uğruna bile olsa, yaşa…