Gidiyormuşum Şiiri - Ömer Şancı

Hükümlü sayıldım, Adandığıma.
Nihayet sonbaharıma erken geldim.
Damarlarım küllenmiş artık tutkulara.
Uykularımda düş görmeyeli ne çok olmuş.
Ayrılıklar da uyandırmamış yüreğimi.
Eşkiya heveslerimde suya düşmüş, üşümüşüm hep.
Elleri yüreğinde kimse selamlamamış,
Yüreklerimi dar gelmiş, yada ben sığamadım içlerine.
Üşendilermi yoksa, yaşamlar kısaldı demek.
Yeşertemedim umutları bu bahçelerde.
Kaç kez karşılaştık, kaç kez yolcu ettik umutları.
Çok yalnızım, Yalan değil.
Soluksuz kalıyorum, yaşamın tüm surlarını ateşe vermekten.
Yedi gün hatırlanacak bir ömür bırakıyorum.
Hükümün gerekçeleri okunuyor yüzüme.
Kaç vakit kaldı, belki iki zeytin hasatı.
Bir kaç damla gözyaşı akıyor tüm anılarıma.
Kaç kez yaralandı yüreğim seçtiklerime, seçildiklerime.
Bekliyorum artık upuzun bir kavağın tepesinde.
Hükümün gereğini.
Biliyorum iki parçaya bölüneceğim.
Ilki kök salamadığım toprağa,
Diğeri bana yasaklanan gökyüzüne.
Az kaldıkça zaman, yasaklanıyor dilime değen tüm tadlar.
Artık duracağım burada.
Seyredeceğim herşeyi kıpırtısız, sakin.
Kavgasız olacak.
Ne olduysa oldu diyeceğim.
Sessizce ben gidiyorum diyeceğim bir sabah.
Yankısı kime kalacak ki.
Gelenlere mi, gidenlere mi yoksa düşenlere mi.
Beyhude yaşadım diyeceğim kendine.
Ve Ömer koyacağım adımı.