Gidiyormuşum Ben Şiiri - Faruk Utku Yeşil

Aslı astarı belli olmayan yalanların, yalanlarla perçinleşen doğruların, cevapsız kalan soruların içinde kaybolmuş gidiyormuşum ben.
Aslında gitgide büyüyormuş insan.
-Hayat denen acı senaryoda başrolde kendisini görünce.

Oysa ki kaç kişinin gölgesinde kaldım, kimlerin figüranıymışım.
Perdeler kapanıyor işte, kapanıyor ışıklar birbir..
Kopuyor kıyamet gibi alkışlar, giden zaman değilmiş aslında..
-Geçen; geçmeyen acıları getiren yalnızlık sireniymiş.

İnsanın düşünmeye fırsatı olmuyor ama düş kurmaya bi hayli fazla.
Geçende kendimi sordum bana, düşe kalka gidiyormuşum hala.
Yarım bir şiir gibiydi çoğu kez halim..
-Yarı yolda bırakılmış gitmiştim.

Anlarım cami avlusuna çocuk bırakıp kaçan gideni.
Anlayamadığım ise;
Hayata seninle yeni doğmuş birinin aşkını, yarı yolda bırakıp kaçmak olur muydu ki hiç?
Aldım yarı yolda kalan kalbimi,
Ufkun gölgesinden bir ses dedi ki;
-Boşver, bak yinede gidiyorsun sen..