Gidiyormuşsun Şiiri - Farettin Çakal

Duydum ki gidiyor musun,
Sendeki benleri bırakmadan.
Keşke veda etseydin sessizce,
Ardını dönüpte giderken.
Belki bir el sallardım kimse görmeden,
Göz yaşlarımı içime akıtırken.
Seninle gittiğimiz kayalıklara gider,
Martılara ekmek atardım.
Sen bensiz yolculuğa çıkarken sessiz,
Gönlünde saklarsın belki de istemsiz,
Unuturum diye avutma kendini,
Yıllardır yaşadığımız sonsuz sevgiyi.
Ne edeyim şimdi ben sensiz,
Yürüyorum çıktığımız yolda sevginsiz,
Düşen yağmurlara seni sorup,
Esen rüzgarlarda kokunu arayıp.
İşte ben sensiz tatsız tuzsuzum.
Yorgun gecelerin sabahında uykusuz,
Safaklaklara özlem, geceye kırgın, senin dönüşünü beklerken.
Duydum ki gidiyor muşsun,
Ne varsa alıp götürüyor muşsun,
Sanma ki hatıralar yalnız sende,