Erzurum'un yazıydı, aylardan hazirandı
Taze toprak kokardı her yanı memleketin
Yer yeşil, gök maviydi, tüm renkler olağandı
Bir tek çam ağaçları kokuyordu hasretin
Bir de göğsümde ağrı, bir de yüreğim yandı
Bağrımdaki boşluğa sıkıştı esaretin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta