Çelik rayları yüreğime kurmuş
Binmiştin bir trene
Dönülmezlere gidiyordun habire
damarlarımdan uzaklaşan
pıhtılaşmamış kan gibi
Sen uzaklaşıyordun
Ben kan kaybediyordum
Gitme demelerime aldırmadan
Beni duymadan duymak istemeden
Bu kanamama tamponlar yetmedi
Doktorlar dikiş tutturamadı
Her pansumanda bir adım daha uzaklaşıyorsun
Trenin penceresinden sarkmış
El sallıyordun naylon bir bebek gibi sahte sahte
El sallıyordun güz yaprakları gibi dalından düşerek
Gidiyordun beni refakatsiz bırakarak
Gidiyordun ölüm döşeğine terk ederek
gidiyordun ikimizi benden alarak
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 11:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Dağhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/09/gidiyordun-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!