Gidiyordun Şiiri - Sezer Karaca

Bir çocuğun kopan uçurtmasının ardından bakıp kalması gibi koydu gidişin. Bu gidişin dönüşü yoktu biliyordum. Bütün sevgimle seni tutabilmek için çırpınıyordum. Boşa bir çabaydı bunlar ip kopmuştu bir kere kapılmıştın o sahte rüzgara gidiyordun, bilmediğim diyarlara yolculuk ediyordun. Boşlukta oluşun bundandı kopmuş bir uçurtmaydın sen, bir çocuğun hayallerini süsleyen. O çocuğun yalnız seni istediğini bilmez gibi pervasızca uçuyordun yükseklerden küçük görüyordun o çocuğun umutlarını seni uçurabilmek için ne fedakarlıklar yaptığını görmüyordun, duymuyordun senin duyduğun sadece rüzgarın sesi, gördüğün hayatın sahte yüzüydü...