Ardına bakmadan gidiyordun,
ve biliyordum bir daha biz olmayacaktık.
Gittiğin her adımda başkalaşıyordun,
aslında herkesleşiyordun.
uzaklaşıyordun benden,
yabancılaşıyordun.
Ve bu şehir kaldıramıyordu bizsizliği,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta