Gidiyor ve Bitiyor Şiiri - Onur Eken

kara bır kış gunuydu
özlemle tutuşan ellerimiz ayrılıyordu
rüzgar vucudumuzun her noktasında
bagırırcasına yalvarıyordu
gök kubbe yarılmıştı sankı
ölüm sessizligi çökmüştü kalamış sahiline
ve kimseler yoktu, engel olabılecek bu gidişe
tabiat aglıyordu boyle bir bitişe

yorgun düşmüş iki bedendi yan yana yatan
ve gözlerden düşen
bir kaç damla yaştı topraga
nefesler alınmıyor
son sanıyelerıni yaşıyordu
ki hayatın son noktasıydı bu

koskoca bir hikayenin hüzünlü bitiş
sahnesini oynuyorduk
kişisel bir oyundu sadece bu
aglayanı yok,alkışlayanı yok
arkadan küfreden kimse yok

ve bir ayrılış
ve bir yok oluş