Gidiyor bir topal.
Tüketmiş umutlarını sendeleyerek.
Ömrünün son demidir içtiği,
Ve Başında bahar müjdecisinden bir gün,
Umutlarını tükenmiş.
Gidiyor bir bilinmeze boynu bükük.
Zamanın yorgunluğu taşıdığı
Dalgın,
Ve yere bakıyor yürürken.
Kim bilir neler geçiyor aklından geçerken
Yaşı yetmişi aşkın
Ve yürüyor bir bilinmeze doğru
Sabah vakti erken.
20 Şubat 2013
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 20.2.2013 18:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!