Gidiyor Şiiri - Hasan Turgut

Avucumda hâlâ, sıcaklığı var.
Nasıl sevdim, yüce rabbim biliyor.
Yokluğu günbegün, bağrımı yakar.
Yüreğime, hasret, ekip gidiyor.

Oysa, ne umutlar bağlamıştımda.
Ruhumu, ateşle, dağlamıştımda
Her gün yokluğuna, ağlamıştımda.
Elveda, demeden, çıkıp gidiyor

Kızgın mil çekerek, hatıralara.
Yalan deyip,onca, yaşananlara.
Aldırış etmeden,çırpınışlara.
Kanlı göz yaşımı, döküp gidiyor.

’Olan oldu’ diyor, bitti, tükendi.
Hem beni kaybetti, hemde kendini.
Boynuma doladı, yağlı ilmeği
İdam tab-u-resini, çekip gidiyor.

Giderken, elveda, demeden kaçtı.
Bir derdim vardıda, binleri açtı.
Toprağımı deşti, savurdu, saçtı
Beni, diri diri, gömüp gidiyor.

Olan dalımdaki güllere oldu.
Ruhum elem, keder, dert ile soldu.
Başıma karlarım, erkenden doldu.
Bahtıma çileleri, örüp gidiyor.

Bakmadan, giderken, bir kez ardına.
Dönmeyecekmiş gibi, sevda yurduma.
Kader getirdide, beni punduna.
Çaresiz halimi, görüp gidiyor.

İstemem, isyanım duyulmasında.
Hayaller, kül gibi, savrulmasında
Ağzımda tek hece, kaldı beddua.
Şeytanca, günaha, girip gidiyor

Yoktu, biliyorum, bu aşkın sonu.
En baştan gözüktü, ayrılık yolu.
Kırdın, kanadımı, iki kolumu
Arkada çaresiz-garip, gidiyor.

Nasılda gidiyor, uçarcasına.
Ardına bakmadan, kaçarcasına.
Nasıl gönül verir, bir başkasına
Zehirli ağını, gerip gidiyor

Açık olsun, bahtın ile, şansında.
O taş kalbin, gece gündüz yansında.
Beni gören, mesut mutlu, sansında.
Mezar taşımıda, dikip gidiyor.