Bu nasıl düşünce,bu nasıl hayat,
İnsanı menfaat aşıp gidiyor,
Dost deyi bağlanıp tuttum elinden,
Kol kanat kırıp da kaçıp gidiyor.
Yıllarca bekledim canandan vefa,
Kâr kaldı yanıma çektiğim cefa,
Herkes akıllı da ben mi budala,
Biçare aklımda şaşıp gidiyor.
Çiftci İsmail'im şaşırdım,kaldım,
Baktıkça ortama müzdarip oldum,
Gittim bin yıl öte geriye geldim,
Seneler maziyi yakıp gidiyor.
Kayıt Tarihi : 3.4.2015 19:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Çiftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/03/gidiyor-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!