Bir hayırsız gönlümün çırasını
Bana acımadan YAKTI gidiyor
Tuzla sardı gönlümün yarasını
Üstelik bir kurşun SIKTI gidiyor
Ne aman dinledi ne ah dinledi
Dost lafımı düşman gibi anladı
Hayatımı elleriyle sonladı
Ruhumu canımdan SÖKTÜ gidiyor
Bir lokma ekmeği bölüşüyorduk
Bazı gün ağlayıp gülüşüyorduk
Daha yeni,yeni alışıyorduk
Her şeyi kafaya TAKTI gidiyor
Dünyamı kararttı zindan eyledi
Aklıma gelmeyen şeyler söyledi
Umarım ki cehennemi boyladı
Sebepsiz nedensiz ÇEKTİ gidiyor
İnsan hiç değilse bir veda eder
Yine gidiyorsa def olur gider
Sarılıp öpmekle neyi kaybeder
El gibi uzaktan BAKTI gidiyor
Bu koca şehirde artık yalnızım
Diyemem kimseye kalbimde sızım
Yalvardım yakardım geçmiyor sözüm
Gözümden yaşları DÖKTÜ gidiyor
Kör olsun sebebin her iki gözü
İçimi kavurur ayrılık közü
Bir ömür beraber mutluluk sözü
Yalanmış bir yılda BIKTI gidiyor
Düşünmüyor bir başıma neylerim
Asır olur senelerim aylarım
Onu soranlara nasıl söylerim
Yarim insanlıktan çıktı gidiyor
Kayıt Tarihi : 9.2.2010 11:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)