Gidiyor... Şiiri - Sait Yalçın

Postacılar uğramıyor kapıma,
Karşı kaldırımdan gülüp; gidiyor.
Alıştı dostlarım her tür gafıma,
Sensiz aklım başa gelip; gidiyor...

Aklıma gelmeyen geldi başıma,
Hasret kaldım ben de can yoldaşıma,
Hangi gece girsen garip düşüme,
Gülyüzün uykumu çalıp; gidiyor...

Hayatım çekilmez işkence sanki,
Her sözün labirent bilmece sanki,
Gönlüm el-alemden delice sanki,
Ellerim saçımı yolup; gidiyor...

Hele sensiz geçen akşamlar var ya,
Uykum isyanlarda,gözyaşım derya,
Ayrı geçen her dem insana kor ya,
Gözlerim boşluğa dalıp; gidiyor...

Ne yapsam,ne etsem çilem dolmuyor,
Dertlerin yerini umut almıyor,
Hayal kurmak bile çare olmuyor,
Hayalin ruhumu alıp; gidiyor...

Şu koca şehirde güzeller çoktur,
Senden başkasında hiç gözüm yoktur,
Kaşların hilaldir,kirpiğin oktur,
Her bakış sinemi delip; gidiyor...

İsmin duysam bile kalbim eriyor,
'Sen benim yegane aşkımsın' diyor,
Umulmadık yerde ümit veriyor,
Bir sözün aklımı çelip; gidiyor...

Aşık Oğuzhan'ım dert senli benli,
Çektiğim acılar gör ki ne denli,
Benim umutsuzca sevdiğim belli,
Gönlüm bir busene ölüp; gidiyor...