Gidiyor Şiiri - Ünal Yıldırım

o gidiyor
can gidiyor
ardından duyan gidiyor
sararmış meşe yaprağı
çelikten nem gidiyor

aş gidiyor
iş gidiyor
heybe içi boş gidiyor
yaşı henüz on sekiz
çiçeklerle düş gidiyor

dağ yürüyor
taş gidiyor
sel basıyor ovaları
bahara varken henüz
erkenden kış gidiyor

gelin geliyor
kız gidiyor
saz ağlıyor türkülerle
havalanmış portakallar
birbirine naz gidiyor

aşık duruyor
aşk gidiyor
kelebekler mavi gündüz
düşen görmez seli kumu
sürmeli gözden kaş gidiyor