kat kat olmuş karanlığa gömülmüş
yönünü meçhule dönmüş gidiyor
iki gündüz arasında sıkışmış
her işini zora koşmuş gidiyor
yaşamın sırrına dönmüş sırtını
bağnazlıktan yana oynar kartını
vurguncunun talancının hortumu
insan varlığını silmiş gidiyor
turna oldum gök yüzünde süzüldüm
sohbet oldum şeker gibi ezildim
rüzgar oldum yüce dağda esindim
dökülen ömrümü alıp gidiyor
sevgi saklar yüreğimin garajı
durmak bilmez bu beynimin sayacı
yaşayan bir çınar ömrüm ağacı
yaprağını döke döke gidiyor
çağdaşlığa mabet olan bilimi
mataryalizme döndüm yönümü
yaban kazı gibi görev bölümü
gören göze örnek sunmuş gidiyor
dost şeref in madde dendir varlığı
paylaşımdan yana bilmez horluğu
yaşamak isterdi tüm uygarlığı
geçmişi sırtına sarmış gidiyor
o9-11-2006
şeref muş
ı
Kayıt Tarihi : 25.5.2006 09:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerafettin Muş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/25/gidiyor-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!