Gidiyor Şiiri - Murat Ülkü

Gurbette oluşuna can dayanmazken
Omuzlamış sevdayı kalkmış gidiyor
Çıkmaz sokaklar beni salmazken
Özlemleri yüreğine koymuş gidiyor...
​
​Başında olmayan aklını almış
Anlamamış hiç kimse hep yalnız kalmış
Bulamadığı sevgiyi özgürlüğe salmış
Hevadan hevesten bıkmış gidiyor...
​
​Çıkarsızca sevilmekmiş bütün özlemi
Duyulmamış sevgiye dair sözleri
Gülmemiş bir kez güzel gözleri
Anlamsız bir boşluğa dalmış gidiyor...
​
​Çok sevsede herkesi, hiç seveni yoktur
Anlayıpta halin nicedir diye soranı yoktur
İnanmış yanılmış kimseye güveni yoktur
Yitirmiş umudunu kaderine küsmüş gidiyor...
​
​Yorulmuş yüreği sevmeye kalmamış feri
Kurmuş barikatlar gönlüne, örmüş setleri
Kesip atmış sevdaya sebep dertleri
Dağlamış yüreğini hayalleri yıkmış gidiyor...
​
​Bir delinin sevmesiyle kendine gelmiş
Delinin delisi olmuş başka bir aleme girmiş
Açılmış gözleri hakiki sevdayı görmüş
Akılla bağlarını yüreğiyle kesmiş gidiyor...
​
​Her ne kadar canı yansa da geçmişe dönmez
Yeni bir yol çizmiş artık, ardına bakmaz
Hakikatten doğan aşkı ateşte yakmaz
Şimdi yeni bir hayat kurmaya, kendine koşmuş gidiyor...
​
​İzi kalmış yaraların, kabuk bağlamış her bir sözü
Geçmişin yükünden kurtulmuş, şimdi aydınlık yüzü
O deli sevda olmuş onun hem yazı hem de güzü
Yeniden doğmuş gibi, tüm zincirleri kırmış gidiyor...
​
​Ne bir sitemi kalmış ne de gözünde yaşı
Geçmişin yükünü silmiş, atmış o savaşı
Duymuş kalbinde gerçek sevdanın yoldaşı
Artık göğsünde taşıdığı umutla, huzura ermiş gidiyor...
​
​Gönül defterinin son sayfası, silinmiş tüm kederi
Ne bir pişmanlık kaldı, ne de geçmişten bir izleri
Şimdi elinde tuttuğu sevda, onun cenneti ve rehberi
Son yorgun nefesle değil, yeni bir aşkla can bulmuş gidiyor...