Kurumuş bir yaprak ömür dediğin,
Beşikten mezara gelen gidiyor.
Besbelli bir tutam zehir yediğin,
Ağlayan sızlayan gülen gidiyor.
Takvimler eskiyor soluyor yüzler,
Zemheri bitiyor geçiyor güzler.
Ağarır da saçlar düşüyor gözler,
Gözlerin yaşını silen gidiyor.
Kimisi beşinde kimi seksende,
Kaderin yazılmış aynı eksende.
Boşuna ağıtlar yaşlar döksen de,
Sorguyu suali bilen gidiyor.
Bir girift bilmece ecel sorgusu,
Yediden yetmişe ömür sürgüsü.
Beş arşın elbise kefen örgüsü,
Bileti tez elden alan gidiyor.
Teselli arama sabret olana,
İbret bil ölümü vakti dolana.
Ağlamak nafile yüzü solana,
Bir kara çukuru bulan gidiyor.
Hayali kimseye dünya kalmadı,
Besbelli dünyada kimse gülmedi.
Birçoğu ağladı murat almadı,
Gerçeği arayan yalan gidiyor.
İsmail Hayal
Kayıt Tarihi : 29.1.2018 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)