Gidişlerini Anlatıyorum Şiiri - Fatih Çınar

gittiler yüzümüze baka baka gittiler
gittiler yürekleri gözyaşımızda gittiler gittiler
bilmemne turizm otobüsündeydiler
yolculardan kimi sılaya kavuşacağından mutlu
kimi acil işlerden telaşlı
fakat onlar hüzünlüydüler
çünkü ayrılık çünkü gözyaşı
bir tanrı misafiriymişcesine çalmıştı kapılarını
onlar bizim can dostlarımızdı
kimi zaman bir parça keder
kimi zaman bir parça sevinci paylaştığımız bacılarımızdı
evet kızdılar evet kısraktılar dişiydiler
ama yürekleri harbi
bu gözlerinden bileklerinden belli
gittiler yüzümüze baka baka gittiler
artık kimsesiz kaldı
belki görüşecektik yine birdahaki yaz
onlar çorum elinde biz ankarada
hergün gündelik hayat bırakmayacaktı yakamızı
çılgınlıklar olmayacaktı
tekrar vuslatta sılaya kavuşmak
onlara kavuşmak hayali yakacaktı bağrımızı
yaklaştıkça o buram buram sevinç kokan
hatıra kokan temmuz günleri
ağustos akşamları
daha bir tüttürecekti
gönül ocğımızın dumanını
gittiler yüzümüze baka baka gittiler
onların yokluğunda şarkılara sığınıyoruz
şiirle paylaşıyoruz yalnızlığı
notalara bölüyoruz
bilmem farkındamıydılar onlar giderken
bizim bir parçamızı götürdüler
bizlere kendi gönüllerini pay ettiler
gizli sırlarını üleştirdiler
birisi hatıra ayakkabı bağcığını bıraktı
birisi son içtiği şişenin mantarını
diğeri evinin kapısının anhtarlığını
aslında maddesel hatıraların ne önemi vardı
asıl hatıra birlikte gezdiğimiz
kumsallardı denizdi taştı kaldırımlardı
asıl hatıra şiirlerde şarkılardaydı
gittiler yüzümüze baka baka gittiler
gittiler ölümden beter vedayı ede ede gittiler
gittiler hasret ocağını yaka yaka gittiler
gittiler hala ara sıra mektupları gelir...

(zübeyde, seda ve şuleye) (trabzon)