Katarından kopmuş bir vagonun kör aksak yolculuğuna benzer gidişlerin...
Hep bir şeyler kırılır, hep birşeyler dökülür, ölür.
Şimdisiz kanamalar hikayelenir avuçlarımda,
akortsuz sabahlar doğar devasız sancılarla,
oysa,
durmadan mavilenen bir gök akardı geceye
bakraçlarda abıhayat birikirdi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta