Gidişler ve Dönüşler! Şiiri - Arif Tatar

Gidişler ve dönüşler...
Hep mutluluk getirsin istenir...
Her açtığında nisan yağmuruna ellerini...
Bulutlar göverir;
Düşer;
Bir damlacık düşer...
Her günün sabahında,
Orada der, yine bekle beni der...
Ama yarın, güneşin olur mu?
Hiç kimse bilemez; gerisin geri gider!
Öyle ki derbeder!
Gün günü kendini kahreder!
*
Gidişler ve dönüşler...
Bunlar...
Unutulur mu?
Sana,
İlkbaharda bulduklarım;
Demek isterdim!
Hayalimde olsaydı da
Söyledim ya sonbaharda;
Her tuttuğumda,
Ellerini…
Umutlarımla unuttuklarım vardı…
Şimdi gönlüm tarumar!
Yine beni maziden ayıran şu duvardı;
Ah, şu yıkılası kör duvar;
Gösterdin kendini!
Çok bulanıktır dağların ardı!
*
Gidişler ve dönüşler...
Bir ömre bedeldi!
Burada…
Sinsi dokunan eldi!
Duysana artık duysana;
Diyorum sana!
"Nisanda gördüklerim! " demek isterdim...
Sorma, ne kadar büyükmüş derdim!
Oysa ılık bir rüzgârı dinlettim,
Usanmadan dinlettim!
Hangi yöne bakarken seni,
Can evinden inlettim?
Kaybettiğim ışıklar, yanar hangi haziranda?
Bir nida eder bana, derdim;
Son sözümü ilettim!
Görünmeden arkandan el ettim!
Çapraz esen rüzgârına!
Hangi yol çıkacak, ulu menzil dağına?
Affet, söyleyemedim!
Son gülü kim dikti, seyri doyumsuz bağına?
Geride kalanlara da...
Şimdi söyledim!
Seni…
*
Gidişler ve dönüşler...
Yazılmış ömür yokuşuna,
Bir anlık düşün, Allah aşkına!
Kaçır gözlerini,
Bakıp kalma densiz şaşkına!
Dudaklarına yapışan sözlerini,
Yine duymak isterdim!
Önce de sana,
Son kutlu yolu gösterdim!
Şu ömrümü sana adayıp yanmak,
Hayalinle uyumak,
Esenlikle uyanmak,
Gözyaşlarında yunmak,
İsterdim, çok isterdim!

(19.11.2013 08.00 – Adana)