Gidişler Şiiri - Eylül Gökdemir

Bir yerlerde çalar çanlar
Beş geçeye dayanır saatler ansızın
Kara esvaplı gecenin koynundan çıkarken ayrılıklar
Esmer tenli çocuklar doğurur şafak
Kan kızılı bir günün ortasına

Kapalı kapılar ardından
Yükselirken yürek yangınları
Canhıraş feryatların nefes aralarından
Siğim siğim yağarsın
Hüzün yağmurlarına nispet yaparcasına

Her aşk kendini yaşar demiş şair
Her gidişin kendini tamamlaması gibi
Her aşk kendinin katilidir aslında

Başlangıçlar dökülürken yıldız yıldız
Delice çarpan yüreklere
Bir varmış bir yokmuşlara çıkan bir yolun başında
Bir bedende iki kalp olduğunu sanırsın da
Dolu dizgin at koşturursun bilmeden
Yaklaşan acımasız bir sona

Tanıştığım ilk aşk sanırsın bazen
Kıvılcımlara meydan okuyan bakışlarla
Dalarsın alevlerin ortasına
Gözlerinden nasıl inebilirim yüreğine diye düşünürken
Kahkahalarına dayadığın merdivenlerin
Kırık basamaklarından
Tepetakla yuvarlanırken
Hıçkırıklar toplarsın
Kan kızılı dudaklarının kıvrımlarından

Kör bir gecenin koynunda
Dişleri sökülür acının
Dili tutulur kelimelerin
Merhem kâr etmez yalnızlığa

Eylül GÖKDEMİR...06.07.2009