Gidişinle Yaralar Açtın Kalbime Derinden

Gidişinle yaralar açtın kalbime derinden
Şimdi güler misin orada gözlerinden
Bilmem memnun musun bu eserinden
Yandım kavruldum ben bu gidişinden

Benim kalbime çelikten kırbaçlar iner
Bilmem bu acılar ne zaman diner
Bu dertler benim ağrıma gider
Ümidim her gün bir daha söner

Felek gelip de yüzüme neden gülmez
Dostlar gelip de gözlerimi neden silmez
Bu yüzüm acısız hiç mi gülmez
Gözlerimdeki yaşlar neden dinmez

Belki de bana gülmek yakışmıyor
Ne zaman gülsem sonrasında gönlüm acıyor
Kahkahalarımda deprem oluyor yer titriyor
Dünyam her gülüşümde başıma yıkılıyor