Doğruydu. Kutsanmıştı yollarım gidişinle. Ayak izlerince uzak silinip gitmiştin dünyamdan. Ağladım arkandan; çok özledim. Yokluğuna verdiğim isim, cehenemdi.
Çok düşündüm, sana mı yandım aşka mı?
Ama bilesin, Anka kuşunca külümden yarattım kendimi. Cennet olmasa da yaşadığım yer, cehennem değil şimdi...
Ve her akşam içtiğim bir kadeh şarapla kutsuyorum gidişini. Yokluğuna alıştım.
Zaman da alsa, imkansız değilmiş seni unutmak...
Dedim ya; öyle sessizdi ki gidişin, bilmiyorum hangi vakit gittin.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz