Gidişinin Bir Adı Yok Ey Sevgili

Sevemedim sensizliği
Sus ey yanan yüreğimin çığlıkları sus
Karşındaki gönlündeki kavruluşları anlamaz
Karanlıkları tereddütleri seçmiştir
Nedendir bilinmez
Seni önemsememiştir
Dur çağlayan göz pınarlarım
Anla artık seni sevmiyor
Her kelimesi kılıçtı içini dağlayan
Nedenini hiç anlamayacaksın
Nefretin bir sebebi olur
Gidişini açıklamadan; rahatsız
Sadece yanacaksın o kadar
Anılarını hayallerini topla ve git
istenmiyorsun
Sanırmısın seni sevdi
Yanılırsın
O kendini sevdi
Sevseydi değer verirdi
Sendeki cesareti o göstermedi
Bildiğin her güzel dilekti o
Kaldırım taşlarındaki sekseklerin
Çalan her telefonda heyecanındı
İsmine duyulan aşktı
Dalgın baktığın ufkun anlamı
Tanrı ile barışma sebebin
Dinlediğin her şarkının ezgisiydi
Gördüğün saç rengideki kalbinin çırpınışı
Sigaranın dumanında içini çekişindi o
Denizlere dalgalara selamlar söylediğin
Eğer dokunursan incitme dediğin
Uğrunda adaklar adadığın
Gönül kapını arala diye dualar ettiğin
Şimdi nefret ediyor sevilmek istemiyor
Sevme onu
Neden susuyorsun
Git bir an önce ardına bakma
Bu göz yaşlarım sana değil
Buna hiç hakkın yok ey yürek
Seni sevmiyeni sevmek
Aşk bu mu
Kırılmışığın gölgesinde
Nedensiz de severmi yürek
Kinlere terketmeden kendini
Kendi kendini tüketmek
Sensizlikte mümkünmü dertsiz yatış
Her kapı çalışında iç çekiş
Aldanış
Sus ey gönlüm yanma artık çıkar aklından onu
Gitti nedenini bile söylemeden
Gidişinin bir adı yok ey sevgili
(Haziran-2003 /İstanbul)