Gidiyordun...
Anlamadığım bir dilde konuşuyordu insanlar. Saatler Sensizliği yüzüme yüzüme vuruyordu. Yelkovan, yürümeye mecali kalmamış savaştan yaralı dönen yorgun bir askeri andıran akrebin koltukları altında ağır adımlarla ilerliyordu. Bir kadın, duyulmayan çığlıklarla içine gömüyordu acılarını.
Bir pay da bana biçiliyordu 'Sevi sokağı cinayetinden' Sensizlik boğazımda düğümleniyordu.
Susuyordum.
Ölüler susarak özler derdi annem.
Sokak satıcıları seni bağırıyordu
Bütün afişlerde sen vardın.
Kayıt Tarihi : 6.10.2019 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!