Gidişine Vurdum Yalnızlığı

gidişinle,
kapının hiç açılmadığı şu günlerde yalnızım
beni bırakıp gittiğin, anıları hapsettiğin evde
ben ve anılarım
ben sabitim anılar sürekli değişmekte içinde
dökülen greyfurt suyu ile lekelenmiş sen
ve ıslanmış bir süngerle silmeye çalışan ben

gidişini,
unutamamak; katil hükmü giyen bir fiil edasıyla
kirpiklerimin arkasındaki hücresinde yerini alıyor
davası sürüyor unutulan sıftanın avukatlığında

gidişine,
şahit çocukların misketlerinde ansızın yansıyan
intihar perisi
boynuna doladığın atkının ipliklerinde sayıyor
yaşanacak yalnızlığın şarjöründeki mermileri

gidişin,
unutulmaya yüz tutmuş aslında aşkının yalnızlığı
kapım bir gün başkasına açılarak aşacağım bu şansızlığı
ve unutulmuş bir aşkın renkleri solmuş anıları kalacak
utanç içinde geriye baktığımda az çok hatırlanacak