Gidişine Bir Sitemdir Gözyaşlarım Şiiri ...

Sonbaharın en güzel hüzünlü gecesiydi o gecemiz. Dışarı da hafiften yağan bir yağmur ve kopmak üzere olan bir fırtına sobanın üstünde ise fokur fokur kaynayan bir su sanki az sonra çay olacağını biliyordu da öyle güzel güzel fokuruyordu ve tam o esnada kapı zili.. beklediğim sen geldin gözlerin her zamankinden daha masumcaydı bir şeyler dercesine parlıyordu o an bense korkudan kendimi alıverdim gözlerinden ve güzel bir kaçak çay muhabbeti dedim sense vaktim yok deyip beni parçalayan sözcükleri sıraladın.. gitme vakti deyip beni yüreğinde mülteci bırakıp gittin.. artık gitmelerin yabancısı değildim belki ama her gidiş bir parça kopardı benden kimi dostlukta yaraladı kimi kardeşlikte kimisi de yani sende aşkta beni öksüz bırakıp gittin.. her gidiş bir isyan yarattı bende ama hiç isyanın merhametine sığınmadım keşkelerin bende bıraktığı derin bir çığlık hakim oluyor kalan hayatıma ve gözyaşlarımın denizlere karıştığı bir oyun sahnesi.. dur gitme çığlıklarıma bile fırsat vermeden kapıyı ardına kapatıp gittin ve kayboldun sokakların derinliklerinde. geriye ben ve hep senle gittiğimiz o aşıklar tepesi adını verdiğimiz tepemiz kaldı hatırlar mısın hani bir gün seninle yine o tepenin zirvesindeydik hafiften yağan yağmur yerini çıldırasiya bir yağmura bırakmıştı isyan edercesine yağıyordu o gün yağmur ellerim ellerinde gözlerim gözlerinde sırılsıklam olmuştu ama çok mutluyduk yine de yağmurlara inat ıslanmaktan kaçmamıştık o gün ne güzel bir gündü o gün ama bugün sen gittin diye o günlerin hasreti yüreğimi parçalıyor sen gittin diye yağan yağmurlar artık hiçbir şey ifade etmiyor bana. Hatta yağmur yağdığında saklanmaya çalışırım delice..