Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
CANIM YAAA BEN ZATEN ZIRLAMAYA HAZIR RİR NEFER YETERKİ MENDİL VEREN OLSUN
OLMASADA FARKETMEZ BURNUMU ÇEKE ÇEKE DE AĞLARIM SALYA KÜMÜK EVET ZATEN HEP İYİLER GİDER DEMEZ Mİ BÜYÜKLERİMİZ ÇOK GÜZEL DİZELERİN KUTLUYORUM O GÜZEL YÜREĞİNDEN ÖOÜYORUM EŞİNEDE GANİ GANİ RAHMET DİLİYORUM .MÜNİŞ
Yok eşin benzerin, işte bende bıraktığın izlerin,
Benden daha çok sevmiş seni,ulu Rabbim,
Elin elimde, gözün gözümde, verdin son nefesini,
Son bakışını bana miras bıraktın, yaktın içimi
Seni hala çooook seviyorum! Dadaşım! yiğidim! eşim…
....okuyunca içim burkuldu Yüce Mevla rahmet etsin..size de sabırlar ihsan etsin...saygılarımı sunuyorum...Mehmet Karlı
sen gittiğini mi sanıyorsun
sen öyle biliyorsun
sen kendini aldatıyorsun
her köşe başından
her taşın altından
tüm yaşanılmışlıklardan sen çıkıyorsun...
bana nacizane şiirimi hatırlattınız.şuna inanın ki;
gitmeler,hele-hele yürekten silinmeler o kadar da kolay bir şey değil.
Güzel şiirinizi ve yüreğinizi tebrik ediyor;Selam,saygı ve sevgilrimi gönderiyorum.
Sevgili Dost buna sevgi dilinde ahd_ı vefa derler bence. Senin bu içten haykırışların her okuduğumda seni daha iyi anlamamı sağlıyor. Yüreğine sağlık
Güzel şiirinizden dolayı sizi kutlarım. Allah eşinize rahmet eylesin, sizlerede sabırlar versin.
Sevdayı yakalamış, Aşkı yaşamış iki güzel yüreğin ayrılığını göz yaşları içinde, içim yanarak okudum. Allah her kuluna böyle güzel insan, böyle güzel eş olmayı nasip etsin.
Yaşarken İnsani vasıfların en iyilerini taşımış sevgili eşinize rahmet, sizlere sabırlar diliyorum.
Yaşanmışlığı ve anlatılışı ile Mükemmel bir ŞİİR'di.
Tebrik,takdir,10 puan, ve dualarımı gönderiyorum.
Saygılarımla
Sevgili Nesibe hanımefendi;
Yok eşin benzerin, işte bende bıraktığın izlerin,
Benden daha çok sevmiş seni,ulu Rabbim,
Elin elimde, gözün gözümde, verdin son nefesini,
Son bakışını bana miras bıraktın, yaktın içimi
Seni hala çooook seviyorum! Dadaşım! yiğidim! eşim…
Ayrılıklar yakmıştır insaoğlunun içini öteden beri lakin dönülmesi olmaya ayrılıklar bir başka yakar yürekleri buna rağmen hiç bitmemiş sevginiz takdire şahandır...Öyleya nasıl bitsin ki; ömür boyu aynı yastığa baş koyduğunuz çocuklarınızın babası evinizin direği yol, hayat arkadaşınız hepsinden önemlisi sırdaşınız nasıl unutulur ki...Bitmemiş bu muhteşem sevginin önünde saygı ile eğiliyor Hakka yürüyen sevgili eşinize Allah'tan rahmet siz ve nezninizde çocuklarınıza sabr-ı celileler diliyorum..
Bir dadaş hemşehrimin eşi benim başımın tacı iki cihan bacımdır bizde adettir yengeye bacı gibi sahip çıkmak bu kardeşinizi kardeş olarak kabul buyurursanız şahsımı onurlandırırsınız...
Yazan yüregi ve kalemi kutluyorum.Mutluluk yüreginizden tebessüm yüzünüzden asla eksik olmasın..Saygı ve kalbi muhabbetlerimle...Sezai Binici/umut_adam/Erzurum
Bu acı dolu dizeleri okurken üzüldüm...ama Allah c.c. sabrını verir diye düşündüm...işte böyle kuş gibi kelebek gibi kısacık ömürü olan insanlar, arkalarına kocaman sevgi bırakabiliyorlarsa......o insan çok da yaşasaydı yine doyulmazdı ki.....bakın ne güzel şiirler yazıyorsunuz.....sevginiz hiç bitmesin ama üzüntünüz, azalsın lütfen....cennet bahçelerinde bizleri bekliyor olsun................selam ve sevgiler.........Saniye Sarsılmaz
Yok eşin benzerin, işte bende bıraktığın izlerin,
Benden daha çok sevmiş seni,ulu Rabbim,
Elin elimde, gözün gözümde, verdin son nefesini,
Son bakışını bana miras bıraktın, yaktın içimi
Seni hala çooook seviyorum! Dadaşım! yiğidim! eşim…
yüreğine sağlık...
allahım yüreğine ve gönlüne ferahlık versin
o dadaşın mekanı cennet olsun....
çok güzel dizeler...
haketmek ne güzel...
selam ve saygılar
Öyle bir şiirdi ki, içim yandı, gözüm nemlendi. Rahmetli eşinizin, ruhu şad olsun değerli arkadaşım. Gönlünün aydınlık sayfaları kararmasın, sağlıcakla aklın!!!
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta