Ölmeyi öğrendim her gidişinde
Ardından dik durup gülmeleride.
Baharı gelişinle tanır yüreğim
Yokluğunda kışlara bürünmem bundan!
… Doğduğum gün kıyılan mutluluk nikahımı
… Yokluğunda üç talakla boşamam bundan!
Kılıçları çekince masum bakışların
Kar taneleri avucumda titremeye başlıyor.
Senelerdir gem vurduğum yüreğimle
Cehennemi bağrıma basışım bundan
… Çarmıha gerdiğim adamlığımı
… Korkarak içimde yaşamam bundan!
Kayıt Tarihi : 27.12.2014 16:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulsamet Kılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/27/gidisine-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!